تـرکـمـن لِر Türkmenler
وبـلاگـها و سـایـتـهـای تـرکـمـن هـاتـرکـمـن لِر Türkmenler
وبـلاگـها و سـایـتـهـای تـرکـمـن هـایاشلیق ترکمن - اجتماعی ,فرهنگی,ادبی
کلیک : یاشلیق- اجتماعی ,فرهنگی,ادبی
اشکارا صبر ادیر گلندا صبر ادر گلن بلانی اوغرین آغلار گوزلاریندان یاش دوکر
ارکالیک قوچ یگیت توتسا هر بیر ایشی داغی تالخان ادر سو ادر داشی
یگیتنگ بولماسا گونینگ خوشی یازی یاسا دونار ........................
مرد بیلان نامارد لانگ اوینی دنگ گلماز قارغیشی کان السان ایشنگ اونگ بولماز
قوی لارینگ یاغشی لارینگ مجلسندا جنگ بولماز
آیرلیشیندا بیری بیرندان خوش گدر
سیدی آیدار قالنینگ قایغی قاصدیندا شو دلبرینگ حاسراتیندا کشفیندا
گرگ بولسا اول خاتیجانینگ نوریندا................................
قوی لارینگ یاغشی لارینگ مجلسندا جنگ بولماز آیرلیشیندا بیری بیرندان خوش گدر
سیدی شاغیر
دالدیر رباغی بیر یردن گلن
اول منینگ ایلیمینگ قانینا سینگن
قدیم آتالارمیز، بابالارمیز-دا
هوودی‌لنیپ دیرلر رباغی بیلن
کریم آغانگ دپه‌داکی سط‌یرلرده آیدیشی یالی رباغی بیزینگ قدیمی‌لیغمیزدا بار. رباغی انه‌لرینگ هوودی‌سی، قیز، گلین‌لرینگ آیلی آغشام‌لاریندا صحراما یایرادان لاله‌لری‌دیر.
مونی ”الول ساتن” یالی ”بوزانی” یالی ”مایر” یالی بللی عالم‌لار-ام اوز یازان ماقالالاریندا نیغتاپ گچیارلر. رباغی ”ترکستان”-دان، ایرانا گلن ”قالیپ” دیر دییپ-ام، اولار آیدیارلار.
هاووا! ترکمن ادبیاتی‌نینگ تاریخیندا ”برهان‌الدین سیواسلی”، ”نسیمی”، ”بایرام‌خان”، ینه-ده ”دولت‌محمد آزادی” ایلکی رباغی یازان شاهیرلاردیر. حاضیرکی زمان شاهیرلاریندان-ام ایران‌دا و ترکمنستان‌دا ”ارازمحمد شاعری”، ”بردی کربابایف”، ”کریم قربان‌نفس‌اف” ینه ”نوبت‌قلی رجب‌اف” یالی شاهیرلاری آد توتسا بولار.
من بو ییغیندی‌داکی قوشغی‌لاری سویگی حاقدا، آدامکارچیلیک بارادا، دنیا حاقدا، یا-ده ایل گون بارادا دییپ سایلاپ گتیرن دالدیرین. سبابی من سیزی اوزیم بیلن، کونگول شهریمینگ اهلی یرینه آیلاسیم گلدی. شیدیپ-ام سیزی بو شهرینگ، حاضیر هیچ کیمینگ آیاق باسمادیق یرلرینه، قادیرلی میهمان حوکمونده چاغیردیم و سیزه ایناندیم. شیله‌لیکده سیز ”اولیم” حاقدا بیر رباغی اوقاپ سیرلی اویا گیدن ماحالینگیز، ایز یانیندان ”سویگی” بارادا
شوخینلی بیر قوشغا قابات گلمانگیز داش دالدیر.
بو ایکی حوکومی کریم‌آغانگ دیلیندن اوقاپ گورینگ:
بیر رباغی اوقاپ بیر حوکمی روان
برنمیش دییارلر شیله بیر پرمان:
”شاهیر ساللاخ بولسا قیزیم شونونگقی
یوغسا-دا بار مالیم باشینا قربان”.
بیر رباغی اوقاپ ینه بیر حاکیم
برنمیش دییارلر باشغا بیر حوکوم
”یازان مرحوم بولسا قابرینی اوتلانگ
گزیپ یوران بولسا گوزونی چکینگ”.
منینگ رباغی‌لاریما هایسی حوکوم بریلرکا؟! من اونی بیله‌موق. یونه بیلیارین گوزومی چکدیره‌سیم گلنوق. سبابی دنیانینگ گوزل‌لیک‌لرینی گورماگه گوز گرک.
سیز بیلیانسینگیز، بیز تورکمن‌لرده بیر ناقیل بار. اول ناقیل سورایار: ”آتانگ تویدیکچی‌می یا-ده تامدیراچی؟” منینگ آتام اما، نه-ها تویدیکچی‌دی، نه-ده تامدیراچی. اول پاخیر آیدیمچی‌دی. دیمک ”باغشی”.
سیزینگ بو کتاب‌دا اوقیجاق قوشغی سط‌رلرینگیز-ام، شول باغشینگ هنگلنیان
آیدیم‌لارنینگ، من-ده قویان تاثیریندن نشان دیر. سبابی من ایلکی قوشغی‌لاری حاضیر اوقووا بارماقام اونینگ دیلیندن اشیدیپدیم.
(مرحوم ناز محمد پقه‌نینگ اوز رباعی‌لار ییغیندی‌سی بولان ”سویجک بولسانگ...” کتابینا یازان گیریشی.)
آرادا بیر ذات قالیار اگر آغیز آچار واقتلار دا نا ساخ اوتیران دوغانلارمیز دا بیز دوغا اتساگینر من کوپ مننت دار بولجاق
ساخ بولینگ
خوب‌ترین آدم‌ها بیشتر به‌دست خودشان می‌میرند
فقط برای این‌که از بقیه فرار کنند
و آن‌ها که باقی می‌مانند
هیچ‌وقت درست درک نمی‌کنند
که چرا کسی
باید از دست آن‌ها فرار کند.
چارلز بوکفسکی
ساخ بولینگ
کـو خـورنده‌ی لــقمـه های راز شـــد
لــب فـروبــند از طـعـام و از شـــــــراب
ســـوی خوان آسـمــانی کن شـــتاب
گـر تــو این انبان ز نـان خــالی کـــنی
پـر زگـــوهــــر هـــای اجــــلالی کـــنی
طــفل جـان از شـیر شــیطان بــاز کن
بــــعـــد از آنـــش بـا مـــلک انـــباز کــن
چند خوردی چرب و شیرین از طـعــام
امـــتحـــان کــن چـــند روزی با صــیام
چــند شــب ها خواب را گشتی اسیر
یــک شـــبی بــیدار شــو دولـــت بـگیر
مثنوی معنوی - مولوی
ساغ بولینگ
اورازا ای منگ اوز دویغیما ومنگ اوز بیلیان یادلاریما شادیان ای دیر اوزیمیزی یالتالیق دان وبار بیدرگ زاتلاردان ایریاردیر.........شو ایدا حادیثلارا وروایتلارا اشارا ادسگ بیگ بیگ ثوخابلار ویاخشی ذاتلار وایی دا یاتیار وووبلکم بیز هم شو اینگ فرصات لاریندان وگلجگ ثوخابالاریندان خایرلانایلی
بلکم ان شاءالله
روزها گذشت و گنجشک با خدا هیچ نگفت.
فرشتگان سراغش را از خدا گرفتند و خدا هر بار به فرشتگان این گونه می گفت: او می آید و با من راز و نیاز خواهد کرد، من تنها گوشی هستم که غصه هایش را میشنود و یگانه قلبی ام که دردهایش را در خود نگه می دارد و سرانجام گنجشک روی شاخه ای از درخت دنیا، نشست.
فرشتگان چشم به لبهایش دوختند، گنجشک غمگین و افسرده بود ولی باز هم هیچ نگفت ! اما خدا لب به سخن گشود :
"با من بگو از آنچه سنگینی سینه توست" ؟ گنجشک گفت : لانه کوچکی داشتم آرامگاه خستگیهایم بود و سرپناه بی کسی ام. تو همان را هم از من گرفتی. این توفان سهمگین و بی موقع چه بود؟
و سنگینی بغض راه بر کلامش بست. سکوتی در عرش طنین انداز شد. فرشتگان همه سر به زیر افکندند.
خدا گفت: ماری در راه لانه ات بود، خواب بودی، باد را گفتم تا لانه ات را واژگون کند آنگاه تو از کمین مار پر گشودی. گنجشک، خیره در خدایی خدا، مانده بود.
خدا گفت: و چه بسیار بلاها که به واسطه محبتم از تو دور کردم و تو ندانسته به دشمنی ام برخاستی.
اشک در دیدگان گنجشک نشسته بود ؛ ناگاه چیزی در درونش فرو ریخت، گویی حسی عجیب وجودش را دگرگون می کرد.
های های گریه هایش ملکوت خدا را پر کرد ...
(هدیه ای بود از دوست عزیزم علی)
