دانگ نِم لی گؤزوًم
عبدالقهار صوفیراد
شابک: 1-2-91832-964 ISBN 964
ادبیات ترکمن در ترکمن صحرای ایران دورة تحول و تطور گوناگونی را سپری کرده است؛ بویژه در سدة اخیر پا به پای رخدادهای فرهنگی، اجتماعی، سیاسی متحول گشته؛ در حالیکه حامل پیامهایی در این زمینهها بود؛ مسیر پر پیچ و تاب و سخت خویش را طی کرده است. ادبیات ترکمن در دورة پهلوی مطابق دیدگاهی که در کتاب «پژوهشهایی در ادبیات ترکمن»(بهار 1377) ارائه شد، بر سه دوره قابل تقسیم می باشد که هر کدام ویژگیهای خاص خود را داراست. تا اندازهای شاعران ترکمن در اشعار خویش معرّف حیات اجتماعی، فرهنگی و قومی خود بودهاند. این نکته در تحلیل ادبیات دورة رضا شاه با عنوان «ترکمن و ادبیات، رضاخانینگ زمانیندا» (مجلة یول 1370) به خوبی نمایان گشته است. این روال در کتاب «ایران ترکمنلرینینگ ادبی دوُرموُشی» (1997) نیز به چشم میخورد. قوام و استمرار کار ادبی در ترکمن صحرا نیازمند نقد ادبی و ارزیابی آثار شاعرانِ با تجربه و جدید است. تنها در مکتب نقد و انتقاد میتوان رمز پویایی و جاودانگی آثار ادبی را شاهد بود. لکن زمانی که به مرحلة وفور آثار منتشرة ادبی پا نگذاشتهایم، چگوًنه میتوان انتظار داشت فضایِ تحلیل و آنالیز علمی شکل گیرد. در نتیجه می بایست در این دوره اولویت را به کارهای ادبی شاعران و نویسندگان داد که بتوانند در این عرصه عرض اندام نمایند. سپس میتوان مرحلة نقد و بررسی را به موازات آن پیش برد.
هم اکنون خوشحال هستیم که کتاب شعر «دانگ نملی گؤزوم/ اشک سحرگاهان» اثر عبدالقهار صوفیراد را به چاپ میسپاریم. او شاعر جوان و صاحب ذوق و سلیقهای است که در طول چند سال اخیر، اشعارشان در جراید و
ادامه مطلب/blogextendedpost>