Turkmens of Iran

منبع : Turkmens of  Iran 

ترکمن ها یک گروه بزرگ قومی هستند که در ابتدای تاریخ خود ، اوغوز یا غوز نامیده می شدند و بنا به قولی در مغولستان می زیستند و منشاء زرد پوستی داشتند.

این گروه بزرگ قومی ، تابع نوع معیشت خود از مکانی به مکان دیگر کوچ می کردند ، آن چنانکه در سواحل رود های تولا ، بالک ، سیحون ، دریاچه خزر ، آرال ، منطقه ی ایسی گل ، مانقشلاق ، در میان کوه های اورال ، آلتای ، در سرزمین های خیوه ، بخارا ، قزل سو ، چکشلر ، چ ل کن ، قزیل آروات ، سوریه ، آسیای صغیر و حتی آن سوی دانوب و .... ردپای آن ها هنوز هم دیده می شود.

ترکمن ها در تمام سرزمین هایی که بر شمردیم پاسدار فرهنگی - کم و بیش - یکسان بودند و در نهایت ، ترکمنستان فعلی و سرحدات شمال ایران را از کناره های دریای خزر تا شمال خراسان ، برای سکونت دایمی خود اختیار کردند.

ترکمن ها در قرن پنجم هجری قمری دین اسلام را پذیرفتند و در حفظ ارزش های اسلامی و نیز قومی و فرهنگی خود که تعارضی با اسلام نداشت مصرانه کوشیدند.

ترکمن ها به دامداری و پرورش دام اشتغال داشتند و پس از پایان جنگ جهانی دوم به یکجا نشینی روی آوردند و کشاورزی شغل مهم آنها شد .

آنگاه که انسان گوسفند را اهلی کرد و به فکر استفاده از پشم این حیوان بعنوان زیر انداز افتاد ، فرش بوجود آمد و مراحل تکاملی را پیمود . قدیمی ترین نمونه فرش طرح دار و گره بافت که باستان شناسان کشف کرده اند قالیچه پازیریک است که حدود 2500 تا 3000 سال قدمت دارد.

هنر قالی بافی در بین مردم ترکمن چکیده ای است از ذوق ، صنعت ، سلیقه ، حوصله و بردباری این مردم  که با خون آنها عجین شده و از نسل های گذشته به نسل امروزی رسیده است.

زنان ترکمن در بافت فرش های ترکمنی تبحری خاص دارند و با کوشش و پشتکار نقش های زیبا را می آفرینند که امروزه در اندازه ها و انواع مختلف بصورت قالی و قالیچه و گلیم و ... در سراسر دنیا داد و ستد می شود.

ترکمن ها هیچگاه از تحصیل علم و دانش غافل نبوده اند . آنها به تحصیل در مدارس پرداختند و در همه زمینه های تحصیلی مانند هنر و ادبیات ، حقوق ، پزشکی و مهندسی و ... مشغول به تحصیل شدند  و  بسیاری از آنها تا بالاترین سطح دانشگاهی نیز ادامه تحصیل داده اند و در بسیاری از مشاغل اداری و تجاری و آموزشی و ... مشغول به کار می باشند.