امشب حال غریبی دارم که یکی از اشعار کریم قربان نفس را میزارم که همیشه اشعار و دکلمه های اون رو یکی برام میخوند.برای مدت شاید طولانی نباشم فعلا ساکن تهرانم پست پایینی فقط یکی از اشعار شاعران معاصر بود که من گذاشتم . و آقای احمت به نظر من دریا پایان پذیره.
دونیادا بیر کیشا یالوار دیدیلار
اونوگ هم آدنا دیلبر دیدیلار
عایب دالدیر نازین چکمگ دیدیلار
نازدان یوزون ساوان آقماق دیدیلار
*** کریم قربان نفس ***
سکوت
سرشار از سخنان ناگفته است...
از حرکات ناکرده
اعتراف به عشق های نهان
و شگفتی های بر زبان نیامده
در این سکوت حقیقتی نهفته است
حقیقت تو و من
بر عبث نیست دلم
در شکنجه است اگر
ناتمام است مرا
زندگانی بی تو
زندگی درک همین اکنون است .
زندگی شوق رسیدن به همان فردایی است که نخواهد آمد .
تو نه در دیروزی
و نه در فردایی
ظرف امروز پر از بودن توست
شاید این خنده که امروز دریغش کردی آخرین فرصت همراهی با امید است
می خواهم
آب باشم
در
گستره افق
آنجا که
دریا
پایان میگیرد
و
آسمان
آغاز میشود
